| Kloten! | ||
| In de tweede
ronde van de clubcompetitie speelde het eerste team van
Troesoe tegen De Oldehove. Op bord vier ontmoette ik de
mij onbekende Jacob Lemstra, die met wit speelde. Na een
onbestemde partij ontstond de volgende stand: Hier speelde ik 9-14 om te voorkomen dat wit verder kon spelen op zijn linkervleugel (27-21; 17-22; 28x17; 23-29, en 27-22 is positioneel funest). Wit gaat echter over op stevige, en door mij niet voorziene tactische middelen: 35-30!; 24x35; 27-21!; 17-22 (de enige: 35-40 faalt op slaan naar 1 en op 7-12 of 8-12 volgt simpel 33-29); 28x17; 8-13; 33-28. Na enig nadenken koos ik hier voor een remise-afwikkeling, alhoewel ik eerlijk gezegd de gevolgen niet geheel overzag en ik uiteraard wel de goede zetten moet blijven doen...: 7-11; 17-12 (beide partijen hebben gedwongen spel); 13-18 (op 11-16 wint wit met 34-29 een schijf en 11-17; 12-7; 2x11; 21x12 ziet er niet best uit); 12-7; 11-16 en hier vroeg ik me af wat wit zou gaan doen, want je ziet 28-22 wel, maar je gelooft er niets van: 28-22! (dus toch!); 18x38 (achteraf blijkt dat 16x38; 22x24; 2x11; 43x32 een schijf verliest door 24-19, maar in groeiende tijdnood ziet dit er toch al niet logisch uit); 43x32; 16x38; 7-1.Vier schijven voor een dam, maar zwart moet nauwkeurig spelen om remise te halen! Alle witte schijven staan goed, het is niet te geloven, noch van tevoren te berekenen en in ieder geval niet eerlijk. Het gevoel tactisch 'gepakt' te zijn en de voor mij groeiende tijdnood vormen de achtergrond van de komende tragedie. Eerst besluit ik nog een paar goede zetten te doen: 23-28 (na 23-29; 34x23; 19x28; 1-29 zag en zie ik het verder ook niet); 1-29; 19-24 (het gaat nog goed...); 29x3, maar nu gaat het goed mis: 25-30?? Iedere dammer leert een aantal basisregels, waaronder de regel dat je een schijf beter naar het centrum dan naar de rand kunt geven, omdat de schijf midden op het bord kwetsbaarder is. Deze regel had mij hier goede diensten kunnen bewijzen: 28-33; 39x28; 38-42 levert een gelijkwaardige remise op. Overigens kon direct 38-42 niet door 34-30. In vliegende tijdnood raak ik echter steeds meer in de war: 34x25; 38-42; 3-20; 42-47; 20-14; 47-29? (28-33; 39x28; 47-29 lijkt nog steeds probleemloos remise, maar ja: consequent fout is ook goed fout!); 14x41; 29-47? (de net veroverde lijn 1-45 houden lijkt logischer en sterker, maar ik denk niet dat dat nog remise is); 41-23! De rest is een kwestie van techniek en daarover bleek Lemstra te beschikken, alhoewel ik, geestelijk gebroken als ik was, nog weinig weerstand leverde. Ik zal maar zeggen: seks is lekkerder dan zo te verliezen, ofwel: kloten! |
||